Γεώργιος Τερζής, MD
Χειρουργός Ορθοπαιδικός
Logo
Contact

Συνοστέωση οστών ταρσού

(Περονιαία σπαστική πλατυποδία)

Κληρονομείται ως σωματικό επικρατών χαρακτηριστικό, αλλά δίνει συμπτώματα αργότερα στη ζωή, όταν η ινώδης συνδέσμωση που παρατηρείται μεταξύ οστών του ταρσού, ωριμάσει σε μια πιο άκαμπτη χόνδρινη συγχόνδρωση, που αργότερα οστεοποιείται και γίνεται άκαμπτη ράβδος.

Το παιδί συνήθως στην εφηβεία ή στην αρχική ενήλικο ζωή εμφανίζει άκαμπτη πλατυποδία. Μερικές φορές παρουσιάζεται με επώδυνη και σπαστική πλατυποδία, που συνοδεύεται από σπασμό των περονιαίων και εκτεινόντων μυών του άκρου ποδός, που την διαφοροποιεί από την ιδιοπαθή πλατυποδία. Ο πόνος μπορεί να οφείλεται σε καταπόνηση του ταρσού ή ακόμα και σε κάταγμα της οστεοποιημένης ράβδου. Πρέπει να αποκλεισθούν φλεγμονώδης αρθρίτιδα και λοίμωξη.

Οι ακτινογραφίες και η αξονική τομογραφία αναδεικνύουν μία ή περισσότερες ενώσεις παρακείμενων οστών του ταρσού. Οι συχνότερες είναι αστραγαλο-πτερνική, πτερνο-σκαφοειδής και αστραγαλο-σκαφοειδής.

Θεραπευτική αγωγή

Η θεραπεία τουλάχιστον στην αρχή πρέπει να είναι συντηρητική με νάρθηκα τουλάχιστον για 6 εβδομάδες, που μπορεί να παραταθεί για 6 μήνες με ειδική ορθωτική συσκευή. Και ο λόγος είναι ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι πάντα υπεύθυνη για τα συμπτώματα του ασθενούς. Πολλές φορές σε τυχαία ακτινογραφία βρίσκουμε συνοστέωση οστών του ταρσού, χωρίς να υπάρχουν συμπτώματα.

Αν η συντηρητική αγωγή δεν είναι επιτυχής, τότε χρειάζεται επέμβαση που μπορεί να γίνει και πριν την εφηβεία. Πιο εύκολη στην αντιμετώπιση της είναι η πτερνο-σκαφοειδής συνοστέωση, ενώ στην αστραγαλο-πτερνιαία συνοστέωση προτιμούμε την αρθρόδεση μετά την εφηβεία.


Αφήστε ένα σχόλιο

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι σε για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο.