Γεώργιος Τερζής, MD
Χειρουργός Ορθοπαιδικός
Logo
Contact

Οστεοαρθρίτιδα ισχίου

Οστεοαρθρίτιδα ισχίουΟστεοαρθρίτιδα ονομάζεται η κατάσταση κατά την οποία η άρθρωση καταστρέφεται, λόγω εκφύλισης του αρθρικού χόνδρου. Η πάθηση συμβαίνει πιο συχνά σε ηλικιωμένους, υπέρβαρους και σε ανθρώπους που έχουν υποστεί σοβαρό τραυματισμό στη συγκεκριμένη άρθρωση, ωστόσο δεν έχουν διευκρινιστεί οι αιτίες που την προκαλούν. Ορισμένες φορές, η οστεοαρθρίτιδα ισχίου παρουσιάζεται ως συνέπεια άλλων νόσων που προσβάλλουν τις αρθρώσεις όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, ψωριασική αρθρίτιδα κ.λ.π.

Στα αρχικά στάδια της νόσου ο ασθενής πονά έπειτα από περίοδο ακινησίας, όπως μετά τον ύπνο, και ο πόνος υποχωρεί με την κίνηση. Με την πάροδο του χρόνου ο πόνος γίνεται συνεχής ενώ μειώνεται το εύρος κίνησης της άρθρωσης.

Διάγνωση

Η διάγνωση της πάθησης γίνεται από τον ορθοπαιδικό ιατρό με την κλινική εξέταση, με ακτινογραφίες που γίνονται σε όρθια θέση και μερικές φορές με μαγνητική τομογραφία και εξετάσεις αίματος.

Θεραπευτική αγωγή

Στα αρχικά στάδια ένα απλό αναλγητικό όπως η ουσία παρακεταμόλη είναι αρκετό για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Στη συνέχεια χρησιμοποιούνται αντιφλεγμονώδη που έχουν πιο ισχυρή δράση, αλλά σε μακροχρόνια χρήση, έχουν παρενέργειες. Στη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου και εάν υπάρχει μείωση της κινητικότητας, συνιστάται κινησιοθεραπεία της συγκεκριμένης άρθρωσης, με προτεινόμενη άσκηση, το κολύμπι.

Πριν προχωρήσει ο ασθενής στο στάδιο της χειρουργικής θεραπείας, θα ήταν σκόπιμο να δοκιμάσει ένα συνδυασμό φαρμάκων που τα τελευταία χρόνια έχουν δείξει μεγάλη αποτελεσματικότητα. Τα σκευάσματα αυτά κατατάσσονται στη νέα κατηγορία των χονδροπροστατευτικών/αναπλαστικών και λαμβάνονται σε συνδυασμό, είτε μόνα τους είτε εναλλάξ. Πρόκειται για τις δραστικές ουσίες γλυκοζαμίνη και χονδροϊτίνη, που μπορεί να δοθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς ιδιαίτερες παρενέργειες, εάν ο ασθενής ανταποκριθεί θετικά στη δράση τους.

Παράλληλα με τις ουσίες αυτές, έχουμε πλέον στη διάθεσή μας δύο νέες μεθόδους, που έχουν αλλάξει σημαντικά την πορεία της οστεοαρθρίτιδας:

  1. Εγχύσεις υαλουρονικού οξέως:

    Πρόκειται για ένα φυσιολογικό συστατικό των αρθρώσεων που έχει αποδειχθεί ότι μειώνεται αρκετά σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα, στο σημείο που δεν προστατεύει πλέον την άρθρωση. Οι εγχύσεις με υαλουρονικό οξύ μπορεί να επιφέρουν σημαντική μείωση ή και εξάλειψη του πόνου για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Γίνονται εφάπαξ και επαναλαμβάνονται ανά εξάμηνο. 

  2. Έγχυση βιολογικών συμπληρωμάτων (PRP, PDGF, BMAC):                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              Πρόκειται για πλάσμα εμπλουτισμένο με αιμοπετάλια και αυξητικούς παράγοντες. Λαμβάνεται απο το αίμα ή τον μυελό των οστών του ίδιου του ασθενή και μετά απο ειδική επεξεργασία, εγχύεται στην άρθρωση του ισχίου.

Στα μειονεκτήματα και των δυο αυτών μεθόδων είναι ότι δεν ανταποκρίνονται θετικά όλοι οι ασθενείς. Αξίζει όμως να τις δοκιμάσει κανείς, πριν προχωρήσει στην χειρουργική αντιμετώπιση, αφού δεν εμφανίζουν καμία σημαντική παρενέργεια.

Η χειρουργική αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου γίνεται με την αρθροπλαστική ισχίου, κατά την οποία αφαιρούνται τμήματα της άρθρωσης που είναι καταστραμμένα από την οστεοαρθρίτιδα και αντικαθίστανται με τεχνητή άρθρωση φτιαγμένη από συνθετικό υλικό.


Αφήστε ένα σχόλιο

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι σε για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο.